Frank is orthopedisch instrumentmaker. Sinds 2018 werkt hij, samen met zijn collega’s, aan zijn grote droom: een multidisciplinair team voor fysieke mobiliteit. Hij schopt ook graag, zoals hij zelf zegt, tegen heilige huisjes aan. “Het huidige zorgsysteem vind ik niet altijd even logisch. Als ik een beperking heb en graag wil sporten, krijg ik weinig voor elkaar. Maar als ik ongezond leef, wordt er van alles uit de kast getrokken. Dat snap ik niet.”

Manon Middendorp

Frank is de drijvende kracht achter Team Frank Jol. Een team dat bestaat uit experts op het terrein van mentale en fysieke therapie. Maar ook een team waarin veel tijd en aandacht is voor coaching en training.
Daarnaast is Frank de schoonvader van Manon Middendorp, een van de sprekers tijdens het PPS Congres De blik vooruit dat op 29 september plaatsvond. Dat congres richt zich op een beter letselschadeproces en een betere toekomst. Manon sprak daar als ervaringsdeskundige. Ze was 17 jaar toen ze slachtoffer werd van een ernstig verkeersongeval. Manon verloor in 2016 haar voet. 

Paralympische Spelen

“Ik weet het nog goed”, blikt Frank terug. “Ik zat in Brazilië voor de Olympische en Paralympische Spelen toen ik werd gebeld door haar moeder. Zij vertelde over haar dochter die in het ziekenhuis lag. We hebben uitgebreid met elkaar gesproken. Twee dagen later sprak ik met haar chirurg. Wij hebben Manon behandeld en uiteindelijk is ze er met mijn jongste zoon vandoor gegaan.”
Een vette knipoog volgt. Manon is een bijter. En ze is een van de rolmodellen van Team Frank Jol. “Haar moeder heeft zich vooraf goed laten informeren. Dat is slim. Manon leeft nu haar leven zonder beperking. Zoals ik mijn bril op moet zetten, moet zij haar been aantrekken. Wij noemen dat ‘onbeperkt leven in een beperking’. Manon leeft gewoon als een 23-jarige student. Ze wil letselschadeadvocaat worden.”

Japan

‘Onbeperkt leven in een beperking’ is een van de vele programma’s van Team Frank Jol. Opvallend in het verhaal van Frank is dat hij geregeld Japanse termen en namen laat vallen. “De mentale aanvliegroute die wij kiezen, maakt ons anders dan anderen. Wij hebben bijvoorbeeld een product in de maak, dat wij de Sumu-scan noemen. In het Japans betekent Sumu veilige haven. Het komt erop neer dat wij eerst de mens centraal zetten en dan pas naar de voorziening kijken.”

Japan is in meerdere opzichten een goed voorbeeld voor Frank. “Ken je de Japanse levensvorm Ikigai?”, vraagt hij. Ik moet hem het antwoord schuldig blijven, maar mijn interesse is gewekt. Ikigai blijkt hét geheim te zijn voor een lang en gelukkig leven. Op het Japanse eiland Okinawa, in de Oost-Chinese Zee, wonen meer gezonde honderdplussers dan waar ook ter wereld. Frank: “En weet je wat de belangrijkste ingrediënten zijn voor dat recept? Voeding, beweging, een sterk sociaal netwerk en een doel in je leven.”

Per ongeluk het vak ingerold

Dat laatste, een doel in het leven, heeft Frank niet altijd gehad. Als jonge jongen wist hij heel goed wat hij niet wilde, maar niet wat hij wel wilde. “Ik was vaak met techniek bezig en maak mensen graag blij. Ik had ook zomaar een leuk restaurant kunnen runnen, maar ben per ongeluk het vak ingerold. Mijn vader werkte in het ziekenhuis en toen ik klein was, liepen we geregeld samen in de kelder, langs het instrumentarium van de instrumentenmakers. Later ben ik elektrotechniek gaan studeren en heel toevallig kwam ik een advertentie tegen voor een orthopedisch instrumentenmaker in Hoorn.”

Recept van de dokter

In het begin van zijn loopbaan als instrumentenmaker doet Frank wat hem wordt opgedragen. “Ik maakte de producten op recept van de dokter, maar snapte er eerlijk gezegd weinig van. Ik kwam zo vaak mensen tegen die zeiden: dat kan ik niet. Ik vond dat raar, maar als iets vaak tegen je wordt gezegd, ga je het vanzelf wel geloven.”
Frank verbaast zich steeds vaker en wordt tegendraads. “Waarom schrijft geen enkele dokter die te maken krijgt met een fysieke blessure, tijdelijk of structureel, sport of beweging voor? Ik ben zelf heel actief. Ik doe aan crossfit, hiken, skiën en zal kanovaren ook niet uit de weg gaan. Niks houdt mij tegen om dat te doen. Waarom zou dat voor mensen die het slachtoffer worden van letsel anders moeten zijn? Ik jat vaak de uitspraak van Bever Sport: niet iedereen is een buitenmens, maar niemand houdt van binnen. Ik maak daarvan: niet iedereen is een sporter, maar iedereen houdt van bewegen.”

Eerst de mens dan de voorziening

Frank noemt zichzelf “niet mainstream”. Ook in zijn werk wil hij graag het tegendeel bewijzen. “Ik wil mensen begrijpen in plaats van producten maken die zij maar moeten gebruiken. In de basis ben ik als instrumentenmaker nu nog steeds een verlengstuk van de specialist, maar ik draai het toch graag om. Eerst de mens, dan de voorziening.”

Holistische aanpak

Hij draait er niet omheen. Ook voor hem is het een zoektocht geweest om de mens centraal te stellen en niet meteen met een pro- of orthese aan de gang te gaan. “Naast mijn dagelijkse werk heb ik sinds 2000 ook geregeld met (top)sporters gewerkt en onder meer veel blades gemaakt. Dat helpt. Sinds de oprichting van Team Frank Jol in 2018 kies ik alleen nog voor een holistische aanpak. Wij hebben bijvoorbeeld pas een man behandeld die na een trauma zijn been is verloren. Hij kwam hier met een beenprothese binnen, die niet werkte en was doodongelukkig. Wij zijn met hem aan de slag gegaan en hebben hem eerst anderhalf jaar zowel fysiek als mentaal begeleid voordat er een nieuwe prothese is gekomen.”

Beweging

Frank legt veel nadruk op beweging, maar zijn blik is en blijft vooral op de mens gericht. “Er kwam een vrouw bij ons binnen met maar één wens: ze wilde hardlopen. Ze voelde zich onbegrepen. Wij hebben haar met een blade laten ervaren hoe het is om hard te lopen. Na vier weken vond ze er nog steeds niks aan. Zij heeft nu een voorziening gekregen waarmee ze de sauna in kan. Dat blijkt veel meer bij haar te passen.”
Het maakt Frank blij. “Als ik iemand gelukkig zie worden, omdat er weer vrijheid is om te doen wat hij of zij belangrijk vindt, word ik daar inderdaad blij van. Pas kwam er een jonge dame bij ons als klant die op 7-jarige leeftijd een ongeluk had gehad. Ze wilde altijd graag een sportopleiding doen, maar dat kon nooit. Dus wel hé! We hebben samen het tegendeel bewezen.”

Lopen op blades

Terug naar het PPS Congres. Frank was één van de partijen op het zogenoemde Experience- en innovatieplein waar deelnemers kunnen voelen en ervaren hoe het is om een ongeluk te krijgen. Of om met een prothese te leven. “Natuurlijk kan ik daar mensen op blades laten lopen, maar ik wil me veel liever richten op bewustwording. Je hoeft namelijk niet beperkt te zijn als je een beperking hebt. Liever neem ik een aantal klanten mee die als ervaringsdeskundige hun verhaal kunnen doen. Onlangs hadden we een klant die medisch specialist is geworden. Met een beenprothese. Dat zou jaren geleden ondenkbaar zijn, dus we gaan vooruit. Alleen gaat het me nog lang niet hard genoeg!”