Each note a distant memory; A mystery
A melody; in this cold and noiseless state
I must continue to create

It's just a case of seeing them; of reaching out
Uncovering, revealing them; Singled from the crowd
But can I be so sure... I hear the sound

Form them into music;
Into structures, into scores
This instinct lies inside of me;
Deep within my core

It's just a case of grabbing them; of reaching out
It's just a case of catching them; Singled from the crowd
But can I be so sure... I hear the sound

In my dreams I cannot hear;
It's a cold and noiseless state
And yet there's something driving me; I must continue to create

In my hands I hold the source; of a thousand golden thoughts
The spring from which it flows; so why do I feel lost
And why do I feel low?

door Armand Blondeel

| NIVRE Register Expert

Out there lies inspiration;
a pool of new ideas
I know these subtle magic threads; can fade and disappear

Het was een druilerige oktoberdag aan het begin van een nieuw millennium. De jonge dertiger wist zich een stuwende kracht in de vaart der volkeren. Bejubeld en geëerd, zijn materie was licht, zijn ster straalde. Het AL was van hem, al wist hij zelf dat hij slechts putte uit dat AL. Zijn talent school in het openstaan voor de schoonheid en het licht van dat AL. Met de juiste receptoren pikte hij dat uit de grootsheid en de wijdsheid van AL wat de mens omgeeft. Hij vertaalde dat AL naar zijn eigen composities en de mensen herkenden daarin de lichtheid van de bron waaruit zij zijn voortgekomen.

Maar nu, op deze donkere en natte herfstdag in 1802, stond hij op het punt om alles op te geven. Waarom trof hem, de geniale componist en grootmeester, de vloek van een voortschrijdende doofheid? Ongelukkiger letsel kon een man met zijn gave en drijfveren niet treffen. Hij overwoog zijn leven te beëindigen, maar koos ervoor het van zich af te schrijven in zijn Heiligenstädter Testament. Ondanks dat hij in de jaren die volgden steeds minder van zijn muzikale werk met zijn uiterlijke gehoor kon waarnemen, koos Ludwig van Beethoven ervoor open te blijven staan voor Het AL, dat hem ook zoveel had gebracht. In zijn innerlijk besefte hij steeds beter dat het dat AL was, wat hij met gebruikmaking van zijn talenten deelde met zijn medemensen.

Het was een verschrikkelijke dag, die zomerse junidag in 1859 in Solferino. De machthebbers binnen Europa kenden hun grenzen niet en Italianen, Fransen en Oostenrijkers vochten om land en wereldlijke macht. Nadat het kanongebulder was verstomd en de kruitdampen waren neergedaald, passeerde een neutrale Zwitser het slagveld. Vriend en vijand lagen er, met duizenden, dood, gewond en haveloos door elkaar. Hij aanschouwde de hoge prijs die niet-verbondenheid eist. De Zwitser stond vanuit zijn neutrale invalshoek meer open voor Het AL. Open staan voor schoonheid en kunst was een passie en zo had hij het werk van een Duitse filosoof en een Duitse componist leren kennen. Prachtig vond hij de 9^e Symfonie. Dat orkestrale, dat chorale, dat samenspel en de samenzang was wat hem met name bekoorden.

“Tutti Fratelli!”, Alle sind Brüder” riep hij, daar op dat slagveld, in de geest van die symfonie uit. En deze Zwitserse zakenman ging aan de slag, zonder aanziens des persoons zette hij samen met de lokale bevolking hulp in gang, hulp aan al die medemensen op dat slachtveld die het nodig hadden. Ongeacht hun nationaliteit of uniform. Aldus legde Henri Dunant die dag zijn fundament voor de oprichting van het Rode Kruis en ook de Geneefse Conventie was dankzij zijn grote inzet voor het grotere geheel, na enkele jaren een feit. Door gebruik te maken van zijn juiste receptoren, kreeg deze mens veel voor elkaar, in harmonie en samenspraak.

Het is een kletsnatte herfstdag in 2023. Een schaderegelaar streamt muziek tijdens een autorit. Het valt op hoeveel moderne muziek nog steeds is geïnspireerd door het werk van Ludwig van Beethoven. Vaak zonder het te weten luisteren latere generaties nog volop naar het werk van de grote componisten, subtiel verweven in mooie arrangementen in populaire moderne songs. Zoals Keith Richards van The Rolling Stones het ooit zo goed formuleerde: niets is nieuw in ons universum, alles is er al, het gaat erom of het je lukt het op te pikken uit Het AL. Ik doe niets meer dan het vervolgens te vertalen naar een meer wereldse, eigen compositie.

Bezieling is het, denk ik. Je ziel ergens in durven leggen. Pas als de dingen die we doen voortspruiten uit bezieling komt het tot leven, gaat het waarde en betekenis opleveren. Hoewel ik gelukkig niet onderweg ben naar een slagveld en evenmin verkeer in kringen van koren en orkesten, zal het bij mijn aanstaande ontmoeting niet anders zijn: op basis van wederkerigheid, van beiderzijds respect en bezieling, voor elkaar krijgen dat we op dossierniveau een Geneefse Conventie en een symfonie componeren, overeenkomstig de Wetten van Het AL waar we allemaal deel van uitmaken.

Het Systeem faciliteert met verzekeringen een mooi vangnet. Geweven door het collectief voor het individu dat hulp behoeft. Het is een juridisch ding, dat Systeem en het bevat een universum van mogelijke keuzes, van alles veilig kapot juridiseren tot werkelijk contact maken en oplossen.

Ik moet even aan Ludwig, Friedrich[Pv1] en Henri denken als ik, in het kader van mijn Permanente Educatie, in Vianen de NIVRE-opleidingsmiddag Gedragsregels en Tuchtrecht volg. Advocaat Henk van Katwijk presenteert de lesstof met vakkundige bevlogenheid, waardoor de materie goed beklijft en hij de aandacht van de deelnemers goed weet vast te houden, een goede compositie zogezegd. Henk attendeert op een luchtige tegeltjeswijsheid om te illustreren dat een bereidheid tot samenwerken altijd loont: “wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Pas dat toe en we kunnen ons op de hoofdzaak blijven focussen: hulp bieden aan wie dat nodig heeft.

Mijn gedachten dwaalden even af naar mijn immer bijzondere ontmoetingen met mijn favoriete boekverkoopster. Een wijze vrouw en als kunstenares kijkt zij vaak net wat anders naar de dingen dan anderen. Ooit debiteerde ik tijdens een gesprek met haar ook de bovengenoemde tegeltjeswijsheid. “Oh”, zei ze, “mij spreekt erg aan het adagium: “wat gij wilt dat U geschiedt, doe dat de Ander””.

Nu ik er, in de aanloop naar de rap naderende kersttijd nog eens over nadenk: heel erg Beethovens Negende! Ode aan de vreugde, alle mensen broeders. Zo geplukt vanuit Het AL, dat ons bindt.

Aan iedereen een fijne en inspirerende kersttijd toegewenst!

Armand Blondeel

Voorzitter Redactieraad Platform Personenschade

Arena: The Heiligenstadt Legacy
Ludwig van Beethoven / Friedrich Schiller: 9e Symfonie, alle mensen broeders / Ode aan de Vreugde