Now I understand, what you tried to say to me
How you suffered for your sanity,
how you tried to set them free
They would not listen they did not know how
Perhaps they'll listen now

Starry, starry night, Portraits hung in empty halls
Frameless heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget
Like the strangers that you've met,
the ragged men in ragged clothes
A silver thorn on a bloody rose,
lie crushed and broken on the virgin snow

For they could not love you, but still your love was true
And when no hope was left inside, on that starry, starry night
You took your life as lovers often do, but I could have told you Vincent
This world was never meant for one as beautiful as you

Starry, starry night, flaming flowers
that brightly blaze
Swirling clouds in violet haze,
reflecting Vincent's eyes of China blue
Colors changing hue

Starry, starry night,
paint your palette blue and gray
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness
in my soul
Shadows on the hills,
sketch the trees and the daffodils
Catch the breeze and the winter chills,
in colors on the snowy linen land

door Armand Blondeel

| NIVRE Register Expert

Morning fields of amber grain, weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artist's loving hands, now I understand
What you tried to say to me, how you suffered for your sanity
How you tried to set them free

Het was een heldere avond, flonkerende sterren sierden het wolkenloze firmament. De drie bereden hun kamelen, navigerend op de helderste ster van allemaal. Zij waren drie wijzen, koningen, tevens astronomen, een supernova die hun aandacht had getrokken wees hun een weg die zij onweerstaanbaar moesten gaan. De weg was breed, wat niet vreemd is in een woestijn, echter toen ze een dorpje binnenreden, werden de paden te smal om naast elkaar te blijven rijden. De wetten van die tijd kenden nog geen verboden toestand in het verkeer, was het maar zo, want een aanvaring met een wagenmenner bleek onafwendbaar. De wagenmenner liep letsel op, fors fysiek ongemak, waardoor hij die avond niet verder kon reizen. Hij wees naar de drie wijzen, omdat zij in zijn ogen verwijtbaar gevaarzettend en roekeloos hadden gereden. De wijzen waren sympathieke kerels en zeer begaan met het lot van de getroffene. Zoals het koningen betaamt, waren zij niet zonder waardevolle middelen op pad gegaan en met goud, wierook en mirre werd een luxe kamer in een op die avond eigenlijk als volgeboekt aangemerkte herberg bemachtigd, alwaar de ongelukkige van zijn wonden zou kunnen herstellen.

Zelf hadden de wijzen geen tijd om te rusten, zij moesten de ster verder volgen. In lijn achter elkaar aanrijdend, zoals zij later het vaakst zouden worden afgebeeld op historische prenten, kwamen zij die nacht zonder geschenken aan bij de stal die door de ster werd aangewezen. De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars, maar alternatieve scenario’s zijn altijd denkbaar. Hebt u zich nooit afgevraagd hoe weinig plausibel het is, dat Jozef en Maria met hun pasgeborene nog langer in de stal verbleven, ook nadat de drie wijzen waren vertrokken en zij over het geschonken goud, wierook en mirre beschikten? Monty Python heeft in de beginscène van hun legendarische film The Life of Brian (1979) als mogelijke verklaring het verkeerd navigeren op de sterren door de drie wijzen geopperd. Waardoor het zo kan zijn, dat de geschenken de juiste stal nooit bereikt hebben. Hierboven schetste ik een ander alternatief scenario dat plausibel kan zijn, omdat de Koning der koningen slechts daar gaat waar geen macht, geen naam of natie ter zake doen. Er is maar één plausibele koers voor hem en dat is die van medemenselijkheid. Laat goud en geld maar daar terechtkomen waar dat het meest nodig is en met wijsheid wordt aangewend ende benut. Bent u meer een boeken- dan een filmfan? Dan is Journey of the Magi van T.S. Eliot wellicht een aanrader voor onder de kerstboom. Over de barre tocht van de drie koningen, een zware gang, maar wel een weg van hoop: vanuit de duisternis naar het licht.

Eeuwen later, ook een nachtelijke sterrenhemel, eveneens een navigerende ziel die koerste op een eigen heldere visie. Een man die dingen zag die zijn tijdgenoten niet zagen. Waardoor de pijn van de wereld, die verwijtend naar hem wees, hem zowel geestelijk als lichamelijk letsel opleverde. Een slachtoffer van zijn tijd. Ondanks alles navigeerde Vincent echter zijn hele leven op zijn eigen gevoel en bracht de waarheden in beeld zoals hij die waarnam. Vanuit een andere perceptie dan die van de mensen om hem heen. Het leverde hem geen macht of aardse rijkdom op. Ook geen roem en geen grote naam. Dat gebeurde pas jaren na zijn vroegtijdig overlijden. Kleuren zoals Vincent die zag, landschappen, stillevens en sterren, zoals deze meester ze schilderde, ze hebben ons perspectief verruimd, de wereld verhelderd en verrijkt, een bredere visie gegeven om op te navigeren. Een visie van volg het licht.

Huidige tijd, een bezoek aan een SVO-verzekerde, in druk stadsverkeer van zijn motorfiets gereden door een aan zijn rechterzijde langsscheurende fatbiker. “Wat mij het meeste pijn doet, zijn die onterechte verwijten die mij treffen. Van de fatbiker die zelf ook letsel heeft opgelopen en zijn familie en vrienden. Hij keek niet uit en hij week niet uit, met zijn oortjes in en zijn smartphone voor zijn neus. En dan lijkt hij nog deels door de wet te worden beschermd ook.” Gelukkig voor de motorrijder is er het vangnet van zijn eigen verzekering, dat zijn nood financieel helpt lenigen, los van vragen als: wat is schuld, wat is aanwijsbaar roekeloos rijgedrag en wie is welk verwijt te maken? Feiten, omstandigheden, ze beheersen ieders pad, elke dag op elke route, waarheen we ook navigeren.

Toekomstige tijd. Ook in 2025 zullen onze burelen zich weer vullen met “claims to handle”. Zullen we moeten navigeren op de aanwijzingen die wet en rechtspraak ons geven. In veel zaken gaan weer drie wijzen elkaar ontmoeten, de betrokkene, de belangenbehartiger en de behandelaar namens de verzekeringsmaatschappij. En de verwijten kunnen over en weer vliegen en er kan lang en bestendig . naar elkaar worden gewezen. Maar wie weet gaat het soms lukken om te navigeren op de lichtpunten die elke casus in zich herbergt. Vooral als we over en weer wat wijsheid in wijzen zullen weten te betrachten.

Namens de hele redactieraad: prettige kerstdagen en een gezond en voorspoedig nieuw jaar toegewenst!

Armand Blondeel

Voorzitter Redactieraad Platform Personenschade

Don Mclean: Vincent (Starry Starry Night)